Zapalenie prostaty

Zapalenie prostaty to dość często występujące u mężczyzn między 40. a 50. rokiem życia schorzenie o podłożu bakteryjnym lub niebakteryjnym. Wywołuje ono uciążliwe objawy, takie jak bóle krocza czy pieczenie w cewce moczowej. W zależności od stopnia zaawansowania, leczenie może obejmować stosowanie odpowiednich środków farmaceutycznych lub zabiegi chirurgiczne.

Zapalenie prostaty to schorzenie, które może mieć podłoże bakteryjne lub niebakteryjne i przebiegać w sposób ostry bądź przewlekły.

Bakteryjne zapalenie prostaty ostre i przewlekłe

Ostre zapalenie prostaty o podłożu bakteryjnym cechuje się nagłym początkiem i silnymi zaburzeniami funkcjonowania dróg moczowych. Zazwyczaj jest wywoływane przez bakterie Gram-ujemne (Escherichia coli, Proteus mirabilis), rzadziej Gram-dodatnie (Staphylococcus aureus). Do wniknięcia bakterii może dojść np. podczas stosunków płciowych, zwłaszcza jeśli partnerka boryka się z przewlekłymi stanami zapalnymi narządów intymnych. Do głównych objawów bakteryjnego zapalenia prostaty zalicza się:

• silne napięcie i bolesność stercza,
• bóle nad spojeniem łonowym,
• bóle krocza i jąder,
• pieczenie w cewce moczowej,
• bolesna ejakulacja,
• obecność krwi w nasieniu,
• częstomocz,
• bóle okolicy lędźwiowo-krzyżowej.

Przewlekłe bakteryjne zapalenie prostaty ma łagodniejszy przebieg i zazwyczaj współwystępuje z nawracającymi zakażeniami układu moczowego. U pacjenta notuje się długie okresy remisji i nawrotów, a w badaniu bakteriologicznym stwierdza się wiele razy obecność tego samego drobnoustroju.

Niebakteryjne zapalenie prostaty

Niebakteryjne zapalenie prostaty – określane również mianem zespołu przewlekłego bólu miednicy – to schorzenie o nie do końca poznanej etiologii. Przypuszcza się, że wpływ na jego występowanie mogą mieć czynniki autoimmunologiczne, hormonalne, ale również zaburzenia emocjonalne czy długotrwały stres. Istnieją podejrzenia, że zespół przewlekłego bólu miednicy może być wywoływany przez przebyte dużo wcześniej infekcje wirusowe (przy czym rodzaj drobnoustrojów, które mogą zwiększać ryzyko choroby nie jest znany), urazy mechaniczne krocza oraz cewki moczowej, a także niezwiązane z infekcją procesy zapalne np. o podłożu neurogennym.

Przewlekły zespół bólowy miednicy – objawy

Jak sama nazwa wskazuje, przewlekły zespół bólowy miednicy u mężczyzn objawia się przede wszystkim występującymi przewlekle (ponad 3 miesiące) dolegliwościami w obrębie miednicy, okolic krocza i/lub genitaliów. Może to być odczuwane przez pacjenta jako ból, ale również ucisk czy trudny do zdefiniowania dyskomfort. Oprócz tego, do objawów przewlekłego zespołu bólowego miednicy zalicza się:

• ból przy ejakulacji,
• powolny, przerywany strumień moczu,
• zwiększona częstotliwość oddawania moczu,
• uczucie parcia na mocz,
• problemy z potencją.

U niektórych pacjentów pojawiają się również objawy ogólne w postaci uczucia zmęczenia, a także bólu stawów oraz mięśni. Objawy są więc bardzo podobne jak w przypadku bakteryjnego zapalenia prostaty (o różnym stopniu nasilenia), ale – co bardzo ważne – w badaniach laboratoryjnych nie diagnozuje się obecności bakterii, zaś wywiad lekarski wyklucza przebyte zakażenia układu moczowego.

Zapalenie prostaty – diagnostyka

Zarówno bakteryjne, jak i niebakteryjne zapalenie prostaty wymaga kompleksowej diagnostyki. Obejmuje ona m.in. wywiad lekarski, badanie fizykalne oraz badanie laboratoryjne moczu. Wskazane jest wykonanie badania urodynamicznego oraz USG gruczołu krokowego – przezbrzuszne lub przezodbytnicze (TRUS).

Zapalenie prostaty – leczenie

Sposób leczenia zapalenia prostaty musi być dopasowany do etiologii i charakteru schorzenia, ale również oczekiwań pacjenta. Jeżeli mamy do czynienia z bakteryjnym zapaleniem stercza, stosuje się około 6-8-tygodniową antybiotykoterapię, połączoną z leczeniem przeciwzapalnym i przeciwbólowym (w czopkach lub tabletkach), a u starszych mężczyzn – również ze stosowaniem leków poprawiających odpływ moczu z pęcherza. Jeżeli terapia nie przynosi oczekiwanym rezultatów, mogą zostać wykonane mniej lub bardziej inwazyjne zabiegi, np. ostrzykiwanie gruczołu krokowego botoksem albo termoterapia gruczołu krokowego (TUMT).

W przypadku przewlekłego zespołu bólowego miednicy również stosuje się antybiotykoterapię, ale – w zależności od indywidualnego przypadku – zalecone może zostać stosowanie leków przeciwzapalnych, rozluźniających napięcie mięśniowe czy leki przeciwdepresyjne. Pomocna w redukcji dolegliwości może być także szeroko rozumiana zmiana stylu życia: przestrzeganie zasady zdrowej diety, aktywność fizyczna, a także fizjoterapia i terapia psychologiczna.

W Szpitalu Mazovia zapewniamy pacjentom dostęp do diagnostyki obrazowej niezbędnej w przypadku podejrzenia zapalenia stercza (USG przezbrzuszne, TRUS, rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa), jak i nowoczesnych metod leczenia zachowawczego i zabiegowego. Zachęcamy do kontaktu -> https://szpitalmazovia.pl/kontakt/.