Inne choroby prostaty

Poza rakiem gruczołu krokowego i łagodnym rozrostem występują inne schorzenia stercza, czasem nawet bardziej dokuczliwe
i przewlekłe od powyższych.

Najczęstszym problemem w tej grupie chorób jest zapalenie stercza.

Możemy je podzielić ze względu na etiologię:

1. Cechuje się nagłym, ostrym stanem przebiegającym w wysoką gorączką, silnym bólem okolicy krocza oraz problemami z oddawaniem moczu (dyzuria – ból, pieczenie itd.)

• Diagnostyka: opiera się na wykonaniu badań fizykalnych, w tym badania DRE (palcem przez odbyt), laboratoryjnych i obrazowych (USG, TRUS).
• Leczenie: W 90% zachowawcze – antybiotykoterapia doustna lub dożylna, leczenie p/zapalne, p/bólowe. W 10% operacyjne w przypadku rozwinięcia stanów ropnych

2. Jałowe (niebakteryjne). – należy do grupy przewlekłych chorób obejmujących zespoły cewkowe, niespecyficzne dolegliwości bólowe okolicy krocza i zewnętrznych narządów płciowych. Wszystkie te schorzenia określamy mianem zespołu bólowego miednicy mniejszej (ang. chronic pelvic pain – CPP). U kobiet które nie posiadają stercza występują dolegliwości bólowe pęcherza i cewki, u mężczyzn głównie w okolicy krocza z promieniowaniem do podbrzusza, kończyn dolnych, prącia i moszny

• Diagnostyka: przede wszystkim opiera się na wykluczeniu wszystkich innych przyczyn (nowotworu, zapalenia bakteryjnego, wad wrodzonych itp.) opiera się na badaniu fizykalnym, w tym badaniu DRE (palcem przez odbyt), badaniach laboratoryjnych, obrazowych (USG – TAUS, TRUS, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny miednicy i kręgosłupa).
• Leczenie: jest przewlekłe i objawowe, gdyż nie jest w 100% ustalona etiologia choroby. Najczęściej stosowane są antybiotyki, leki p/zapalne, alfa-blokery, cholinolityki, leki p/depresyjne – w zależności od głównych dolegliwości.

Dysuria (dyzuria) – co to jest?

Schorzenia prostaty nie należą do przyjemnych i tak samo jest z dysurią. Polega ona na zwiększonej częstotliwości oddawania moczu i problemach z jego oddawaniem. Typowymi objawami dysurii są:

• oddawanie moczu słabym, przerywanym strumieniem lub kroplami,
• częstsze wizyty w toalecie przy niezmienionej podaży płynów,
• nagle i bolesne parcie na pęcherz,
• ból, pieczenie, szczypanie lub mrowienie podczas oddawania moczu.

Dyzuria na najczęściej skutek infekcji pęcherza moczowego, cewki moczowej, ale także choroby gruczołu krokowego, nerek czy narządów płciowych.  Dysurię mogą też powodować urazy, wady anatomiczne, zmiany hormonalne, stosowanie niektórych leków czy depresja. Nie jest to wyłącznie męska przypadłość – dysuria to także problem kobiet.

Dyzuria – jak diagnozować i leczyć?

Każde objawy dyzuryczne należy traktować poważnie i skonsultować się z lekarzem urologiem. W gabinecie przeprowadzany jest wywiad i zlecane przez lekarza badania:

• badania fizykalne,
• badanie moczu – ogólne i bakteriologiczne,
• USG dróg moczowych.

Rozpoznanie przyczyny pozwala dobrać odpowiednie leczenie. Jeśli przyczyna jest infekcja dróg moczowych – stosuje się antybiotyki.

W przypadku braku poprawy po leczeniu farmakologicznym stosujemy leczenie zabiegowe jak ostrzyknięcie gruczołu krokowego preparatem BOTOX lub termoterapia gruczołu krokowego (TUMT).