Choroba Peyroniego to dość rzadko spotykane schorzenie urologiczne, w ramach którego dochodzi do zaburzeń w obrębie tkanki łącznej prącia, co prowadzi do jego skrzywienia. W ciężkich przypadkach może to nawet uniemożliwiać odbycie stosunku seksualnego. Chorobę Peyroniego trzeba więc leczyć – farmakologicznie lub operacyjnie.
Nazwa choroby Peyroniego pochodzi od nazwiska Francoisa Gigota de la Peyroniego – nadwornego lekarza króla Francji Ludwika XV, który w połowie XVIII wieku jako pierwszy opisał schorzenie. Obecnie jest to choroba występująca dość rzadko, zazwyczaj u mężczyzn między 50. a 60. rokiem życia.
Choroba Peyroniego jest wywoływana przez zaburzenia w obrębie tkanki łącznej prącia, powstające najprawdopodobniej na skutek mikrourazów tworzących się podczas uprawiania seksu. W efekcie przewlekłych procesów zapalnych dochodzi do patologicznej przebudowy tkanki łącznej penisa w płytkę włóknistą, najczęściej w jego części grzbietowej. Tworzenie się płytki powoduje charakterystyczne skrzywienie prącia.
Wyróżnia się dwie fazy choroby:
Tak jak wspomniano, jednoznaczna etiologia choroby nie została ustalona. Przypuszcza się, że do czynników zwiększających ryzyko jej występowania zaliczają się predyspozycje genetyczne, zaburzenia erekcji, a także typowe dla wieku średniego i podeszłego choroby przewlekłe: cukrzyca, nadciśnienie i schorzenia serca.
Choroba Peyroniego wywołuje dyskomfort, ból, może nawet zupełnie uniemożliwiać współżycie seksualne, u mężczyzn borykającym się z tym schorzeniem częściej występuje depresja. Wszystko to sprawia, że chorobę Peyroniego trzeba koniecznie leczyć!
We wczesnej fazie rozwoju schorzenia możliwe jest stosowanie farmakoterapii – zarówno w postaci środków doustnych, jak i miejscowych iniekcji. Zastosowanie znajdują m.in. sterydy, które przeciwdziałają tworzeniu się płytki włóknistej, a terapia może trwać nawet 6 miesięcy. U pacjentów opornych na leczenie farmakologiczne oraz ze znacznymi deformacjami prącia główną opcją terapeutyczną są operacje. W zależności od indywidualnego przypadku, mogą one polegać na skróceniu lub wydłużeniu osłonki białawej prącia, a nawet wszczepieniu protezy penisa.
Skrzywienia prącia są stosunkowo częstym zjawiskiem – dotyczy wedle statystyk nawet do 3% mężczyzn w populacji. W zależności od przyczyn, które powodują skrzywienie prącia, dzielimy je na:
Wielu mężczyzn ma drobne skrzywienie prącia. Leczenie nie jest konieczne, jeśli nie występuje ból, zaburzenie erekcji, duża deformacja prącia i możliwa jest swobodna penetracja podczas stosunku. Bywa, że mężczyźni zgłaszają się, gdyż odczuwają dyskomfort psychiczny czy estetyczny spowodowany przez skrzywienie prącia. Operacja chirurgiczna jak i leczenie farmakologiczne to obecnie najskuteczniejsze sposoby radzenia sobie z tym problemem.
Skrzywienie członka w kierunku grzbietowym, zwłaszcza gdy jest wyraźne, negatywnie wpływa na wygląd członka i pożycie seksualne. Penis przybiera wygląd „saksofonu” a ten typ skrzywienia prącia znacząco utrudnia penetrację pochwy. Przyczyny, jak w przypadku każdego skrzywienia, mogą być nabyte lub wrodzone – najczęściej to:
powodują skrzywienie prącia.
Leczenie jest wskazane gdy zmiana jest znacząca (kąt skrzywienia członka większy niż 30°), powoduje ból, zaburzenie erekcji, dużą deformację prącia i duże utrudnienia przy stosunku. Lekarz urolog określa rodzaj skrzywienia i możliwe działanie. Farmakologia stosowana jest przy chorobie Peyroniego, ale gdy jest naprawdę poważne skrzywienie prącia, operacja może być koniecznością. Metod jest kilka, najpopularniejsze to:
Pacjent po zabiegu chirurgicznym może odczuwać przemijające dolegliwości bólowe. Konieczne będzie powstrzymywanie się od aktywności seksualnej przez minimum 2 miesiące.
Skrzywione prącie w kierunku bocznym (zarówno na prawo lub lewo) jest jedną z najczęstszych form, jakie przybiera skrzywienie członka. Nie jest to problemem, dopóki kąt skrzywienia nie przekracza 30°. Większe skrzywienia prącia mogą powodować ból podczas stosunku lub zwyczajnie stanowić problem natury psychicznej i estetycznej dla mężczyzny. Skrzywienie prącia, które przekracza 60° uniemożliwia odbycie stosunku. Jak w przypadku każdego skrzywienia członka, przyczyny mogą być wrodzone i nabyte. Zwłaszcza te drugie (np. stulejka) powodują skrzywienie prącia. Leczenie może być:
Za każdym razem to lekarz urolog decyduje, w jaki sposób leczyć skrzywienie prącia. Operacja nie musi być koniecznością, gdy pacjent nadal jest młody i skrzywienie nie jest znaczące. Zabieg chirurgiczny może być koniecznością, gdy skrzywienie powoduje dolegliwości bólowe, zaburzenie erekcji, uniemożliwia penetrację i prawidłowy stosunek płciowy.
Pacjentów borykających się z chorobą Peyroniego zapraszamy na konsultacje urologiczne do naszego Szpitala Mazovia! Zapewniamy opiekę doświadczonych specjalistów, dostęp do nowoczesnych metod leczenia oraz pełną dyskrecję. Zadzwoń lub napisz do nas i umów się na wizytę -> https://szpitalmazovia.pl/kontakt/.
NFZ: 22 403 52 10
Usługi prywatne: 22 120 20 60
Operacje da Vinci: 22 120 20 61
czynne w godzinach 8:00 - 20:00
fax: 22 403 52 15
e-mail: info@szpitalmazovia.pl
NZOZ Szpital Mazovia
Al. Komisji Edukacji Narodowej 47/U15
02-797 Warszawa
